Söz-Müzik: Zub-i-zar Etta!
Saat gecenin üç buçuğu gecelerden Arabistan.
Uykunun kucağında sallanıyorken, penceremin tıklatılması, saçlarımın okşanması, ayaklarımın gıdıklanması ile uyandırıldım. Doğrulup, etrafıma bakıverdim. Abajur dolu bir odada buldum kendimi. Şarkı söyleyen abajurlar vardı her yerde, söylüyorlardı şen şakrak;
“Leylaklaar açmış gördün mü,
Dallardan bahar inmiş duydun mu,
Karanlıklar içinde bir ışık var,
Mor mor mor leylaklaaarr…”
Sıcak çarptı herhalde diye düşündüm ve kalktım hava almak için pencereyi açmaya. Penceremin önünde sevdası yitik, mor ışıklar saçan leylak görünümlü, bahar kokulu bir uzay gemisinin durduğunu gördüm. Uzattım kafayı;
“Hey orada kimse var mı?” diye seslendim,
Az bir sessizlik ve beklemenin ardından bir kar tanesi çıkıverdi.
Ben varım, ne olacak ? Çok mu umurunda sanki.
Evet, umurumda, olmasaydı sormazdım.
Belki de sormasaydın olmazdım.
Bir uzay gemisi ve içinde konuşan bir kar tanesi. Her neyse, içeri gelsene.
Gerçekten mi?
Lütfen.
Teşekkürler, ilk defa biri beni davet ediyor.
Gel, gel de anlat, kimsin sen, kiminsin sen?
Tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim.
?
Zaman duruverdi o an, gökyüzü kızardı, pencereden içeri soğuk rüzgar girmeye başladı, ve de dışarıda lapa lapa kar yağmaya başladı.
Kar tanesi elimi tuttu,
Bu sefer bırakma.
Anlayabilsem bırakmam belki..
Anlaman gerekmiyor, ama biliyorsun.
Benim belki de gizli bir bildiğim var.
Beni öldüreceksin.
Ben mi?! Ben kimseyi öldüremem.
Öldürüyorsun.
Nasıl?
Elimi tutarak.
Ama bırakma dedin.
Evet bırakma lütfen.
E ama ölüyormuşsun.
Ölmem gerekiyor.
Niye?
Çünkü senin gizli bir bildiğin var.
Ama ben niye bilmiyorum gizli bildiğimi?
Biliyorsun.
Görüyorum. Dönence!
Nedir Dönence?
Ne midir?
Yer küresi üzerinde, güneş ışınlarının yılda iki kez dik açı ile geldiği, sıcak kuşağın kuzey ve güney sınırlarını oluşturan ve eşliğin 23° 27° kuzey ve güneyinden geçen çemberleri.
Şimdi anlamaya başladın mı?
Evet, ölmen gerekiyor.
Anlamamışsın!
Niye?
Ben zaten ölüyüm.
Ölümü gördüm lacivert ceketlerde.
Yol bir, akıl bir, bak da görev bil.
Evet…3 var 7 var, 12 var 40 var, 6666 inen var.
Artık benim burada işim bitti.
Evet, sen artık gitmelisin. Ölüsün ama ölmelisin, öldürmeliyim seni, çünkü benim gizli bir bildiğim var.
Dönence!
Sen de!
Uzay gemisi gitmiş, kar tanesi bitmişti. Abajurlar söylemeye devam ediyorlardı:
“…Bilsen ne gaybana geceler yaşarım, gaybana gecelere loy…”
Susturdum her birini, başladım mırıldanmaya;
” Gülüşlerim vardı benim, ben kimim ben nerdeyim, tam karşıya geçerken bıraktığın o el benim”
Sabah oldu, alarm çaldı, aynaya baktım.
Kar tanesi!
…Ve uğraşmak anlamsız, yüzümdeki yabancı her geçen saniye bana daha yabancı.
Bedevi Martılar teşhisi koydular hemen, Lyrics Effect olmuşum, Benden adam olamamışım.
Story Copyright :OTahirZGN
Image source
