Yaşanmamış Gerçek Hikaye #2
Gürül gürül şelale sesi eşliğinde, uzanmıştı bir ağacın gölgesine. Yerinden hiç kalkası gelmiyordu. Bütün bir yıl boyunca orada öylece uzanabileceğini düşünüyordu; ta ki kakası gelene kadar. Mecburen yerinden kalkmış idi. Bu güzel doğanın neresinde işini göreceğine karar veremedi. Kıyamıyordu doğayı kokutmaya. Şelalenin arkasını gözüne kestirdi. Orada işini görebilirdi. Su kokuyu da pisliği de örterdi nasıl olsa. Hem sonra, eski zaman Avrupası gibi pisliğine bir çubuk batırıp kurumaya bırakır, kuruyunca da gidip alır ve bir yere gömerdi.
Koşarak şelalenin arkasına gitti ve işlemi tamamlayarak rahatladı. Tekrar şelalenin diğer tarafına geçtiğinde gözleri yuvalarından püskürdü.
Gölgesinde yattığı ağaç kesilmiş, tüm orman iş makineleriyle yok edilmek üzereydi. Koşarak iş makinelerine direktif veren adamın yanına gitti. Adam eliyle burnunu kapatarak; çok kötü kokuttuğunu ima etti. Utandı, kızardı, konuşamadı ve başını önüne eğdi. Yer yarıldı, içine girdi. Yeraltında ceviz kafalı insanlar vardı. Hiç şaşırmamış gibi koştu onlara sarıldı. Ceviz kafalı insanlar onu omuzlarına alıp havaya fırlattılar. Fırladığı yerden yeryüzüne geri çıkıverdi. Çıktığı yerde, bir ağacın gölgesine uzandı.
Yerinden hiç kalkası gelmiyordu, ta ki kakası gelene kadar. Hemen, arkasında ihtiyacını gidermek için; şelaleye doğru koştu. O daha geçemeden diğer tarafa, şelalenin arkasından bir iş makinesi ordusu çıkıverdi. Onun da gözleri yuvalarından çıkmıştı.
İş makinelerine direktif veren adamın yanına koştu, bir hiddetle. Adam eliyle burnunu kapatarak, paçalarını işaret etti. Altına kaçırmıştı. Çok kıpkırmızı oldu, pek utandı. Yer yarıldı ve yerin dibine geçti. Yeraltında sevişken rüyalar gördü. Kan ter içerisinde orgazmın doruğunda buldu kendini. Etrafında yüzlerce meraklı karınca gözü gördü; yine çok utandı ve yer yarıldı yerin üstüne çıktı.
Çırılçıplaktı!
Bir ağacın gölgesine yanaştı ve uzanıverdi; ta ki kakası gelene kadar. Şelaleye koştu ve arkasına geçti; rahatlama faslına geçmişti, derken şelalenin suyu kesildi. Karşısında ormanı yıkmak üzere iş makineleri duruyordu hazırolda. Kafasını kaldırıp yukarı baktığında ise şelalenin suyuna set çekildiğini gördü. İş makinelerine direktif veren adamın yanına koştu, adam patronunu gösterdi. Patron çok babacan bir adama benziyordu. Hemen giymesi için kıyafetler verdi, yanağını okşadı.
Verilen kıyafetleri giydi.
Önce donunu giydi,
Sonra pantolon.
Ve sonra gömlek.
Bir de ceket uzattı Patron.
Anlaşabileceğini hissetti Patronla.
Ama Patron vatanperver bir adamdı; ceketin cebinden sarkan harici odakların bayrakları ve onlardan gelen talimatları görerek hiddetlendi!
Polis geldi
Patron; aha bu ajan! Dedi
Polis aldı götürdü
Patron oraya medeniyet getirdi
O mahpushaneye girdi
Patron villasına
Aynada yüzüne baktı, yumruğunu sıktı.
Önce Bir yumruk aynaya; Ben ajan değilim! Diye bağırarak.
Yeryüzü sarsıldı! ama hiç kimsecikler hissetmedi.
Sonra ayna bileklerinden geçti.
Hâkim çok kızdı aynanın kırılmasına;
Sanığın ajanlığına dair; cebinden çıkanlar yeterli bir kanıt olarak görülmese de, kuvvetli işkillenme olmasından dolayı ve pek çok saygıdeğer Patron Beyefendi’nin beyanatları ve de gözlemleri doğrultusunda; müebbet mahkûmiyetine karar verilmiştir; lakin kendisini bileklerinden keserek öldürdüğünden ötürü sadece ölüsünün üzerinde hoplanması yeterlidir hükmü okundu.
Patron medeniyet inşa ettiği topraklarda, en son teknolojili akıllı tuvaletlerin açılışında, tuvalette sıçarken dinledi tüm bu olanları; çünkü tuvaletler radyoluydu.
Patron, sevinçle ve aceleyle; en vatansever ve onurlu duruşuyla çıktı tuvaletten dışarıya
Dışarda onu bekleyen koskoca ve pek medeni semt sakinleri vardı
Patronu alkışlarla omuzlarına aldılar
Patron ’un götünden semt sakinlerinin kafalarına bok damlıyordu
Semt sakinleri; Son damlasına kadar seninleyiz! diyorlardı
Semt sakinleri gururluydu.
Etrafta Deliler vardı
Patron bok damlatıyor! Diyorlardı
Delileri umursamıyorlardı
Deliler de çılgınca sevişiyorlardı.
Story & Image Copyright: OTahirZGN
